Zëri.info: Përparim Blakaj, këndimi midis realitetit dhe idealitetit

Poeti i beson poezisë, prandaj edhe e krijon. Njeriu është dhe qenie krijuese, dhe, së këndejmi, e vë jetën e tij në krijimin e tij artistik, pikërisht pse dëshiron ta ndjejë pulsin e jetës, ta ndjejë në hapësirat e saj të gjera, të pakufi, universale. Të jetë në harmoni me të gjithë dhe të jetë…

Unë shkruaj edhe për ty që nuk do të lexosh

Unë shkruaj për të gjithë, miku im. Unë shkruaj edhe për ty që nuk do të lexosh, edhe për ty që të mirën vendit nuk ia do. Edhe për ty që kafen e mëngjesit e pi duke dëgjuar Kitićin e mua me jep leksione gjuhe. Largoheni paragjykimin, se unë famë nuk dua, nuk dua mirënjohje…

Zëri i myezinit të qytetit ushton!

II. Harrova për një çast ekzistencën bota njësoj qenka Lule Qielli i zymtë vështron retë e vajton zëri i myezinit të qytetit ushton një lypsar ngre kokën e s’thotë gjë një i mëshirshëm nxjerr diçka nga xhepi pasuron shpirtin e vet dhe lypsari buzëqesh megjithatë varfëria prapë s’u shua as të pasurit s’u ngopën por…

Ç’pate që s’më vrave, ç’pate?

I thashë vetes se dashuria e tepërt për dikë është si uji i tepërt për lulen, duke dëshiruar rritjen e saj e thanë tërësisht. Pastaj, s’mbetet gjë në të, humbet, zhduket, harrohet… ndoshta dhe qahet, me dënesje të fortë, vajtohet. Shpirtrat pikëllohen. Mbi vitet që rëndojnë supet e mia po shoh shkëndijat e fundit të…

Perparim Blakaj, ”Gati kisha harrue fytyrën tâne!”

Mbrëmë t’pashë n’ândërr ankth po e quaj më mirë gati kisha harrue fytyrën tâne po m’u kujtue dhimbja me ra ndërmend pastaj më fakt më ra kokës nga mërzia gjumi refuzoi të flinte me mua kafeja bëri zhurmë të madhe megjithatë zgjoi ndjenjat e mia e pashë vetën të pashë ty …e pashë edhe Hânën…

Perparim Blakaj, ”Ujë i dashurisë të thau!”

Morëm goditje sa do të prishej dhe Muri i Vajtimit, po nuk ramë mjegulla kohë mbuloi gjithçka dendur, po ne sërish pamë për tërë ato netë kërshëria mace desh të vrau po të ishe bar i lulishtes time, ujë i dashurisë të thau të bëri të qaje, ndenjëset nga loti të lara sa në heshtje…

Fjala duhet prerë shkurt!

Një buzëqeshje që sjell plot e përplot dashuri, Sytë që shkëlqejnë pa diellin vezullues, siç i ke ti. Një zemër e çiltër që dashuron, pa fund, pa kufi, një shpirt që nuk braktiset nga asnjë qenie e quajtur njeri.   Perparim Blakaj Prishtinë, 2017

Jo veç me zë!

Jam këtu para teje, fantazmë, ndonëse zotësi nuk ndjej, pa ndjenja, Je atje para meje, ëndërr, dhe pse veten e gënjej, …pa mëshirë.   Po të flas me zërin e zemrës, me syrin e mendjes bërtas, të flas me ndjenja, jo veç me zë të flas me dashuri, vetëm për të. Perparim Blakaj Istog, 2017